Interesantno

Ukoliko dodje do spuštanja uzdužnog medijalnog svoda stopala govorimo o ravnim stopalima (pedes plani), dok je povišen svod prisutan kod tzv. izdubljenog stopala (pes cavus). Prvi deformitet je znatno češći i nastaje kao posledica opšte mišićne slabosti (oporavak nakon bolesti, nagli rast koji može dovesti do nesrazmere izmedju jačine skeleta i mišićne snage, teška trauma), naglašenog zamora (kod osoba koje dugo stoje i hodaju – bolničarke, policajci, vojnici), kod naglog povećanja telesne težine (npr. kod žena u menopauzi), nošenja neadekvatne obuće i nasledja. Ove osobe imaju specifičan krut hod, bez faze odraza, pri čemu su pete krive a unutrašnji ligamenti skočnog zgloba jako istegnuti. U daljoj fazi može doći do bolova u kolenima, kukovima, kičmi, pa i potiljku.

Dijagnostika deformiteta se potvrdjuje kliničkim pregledom, ali se pravi (numerički i vizuelni) uvid u deformitet dobija pregledom koji se naziva baropodometrija.

Terapija – lekar diferencira tzv. rigidni od fleksibilnog deformiteta. Manji obim deformiteta ne zahteva lečenje i pacijente ( posebno decu ) treba usmeravati na normalnu sportsku aktivnost. Naglašeni deformiteti zahtevaju nošenje uložaka po meri (individualni ortokinetički ulošci su ono najbolje što biomedicina danas može da ponudi), dok se deformiteti koji ozbiljno ugrožavaju statiku i dinamiku pacijenta rešavaju hiruškim putem (presecanjem petne kosti i njenim dovodjenjem u idealnu poziciju uz premeštanje i pojačavanje  mišića koji podižu medijalni uzdužni svod ).